22 Απριλίου 2016 - Παναγιώτης Ρουμελιώτης- Πώς οι κερδοσκόποι χρεοκοπούν κράτη και πτωχεύουν κοινωνίες
Στις 22 Απριλίου 2016 η Αργώ υποδέχτηκε τον καθηγητή Παναγιώτη Ρουμελιώτη, πρόεδρο του ΔΣ του ΔΑΑ «Ελ. Βενιζέλος», πρώην Υπουργό Εμπορίου και Εθνικής Οικονομίας, ευρωβουλευτή, αναπληρωτή εκτελεστικό Διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και αντιπρόεδρο του ΔΣ της Τράπεζας Πειραιώς. Παρουσίασε στα μέλη και τους φίλους τα άκρως επίκαιρα συμπεράσματά του από το πρόσφατο βιβλίο του « Χρυσές Τουλίπες: Πώς οι κερδοσκόποι χρεοκοπούν κράτη και πτωχεύουν κοινωνίες» αναφορικά με τις χρηματοπιστωτικές κρίσεις ιδωμένες ιστορικά μέσα από την πλούσια εμπειρία του:
« Όταν τελείωσα τη θητεία μου στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ανέτρεξα λίγο να δω την ιστορία των χρηματοπιστωτικών κρίσεων, ποιά είναι τα αίτια, ποιός είναι ο κοινός παρανομαστής όλων αυτών των κρίσεων και τί μπορεί να γίνει για να αποφύγουμε στο μέλλον αυτές τις κρίσεις, οι οποίες είναι μεν συστημικές, αλλά προκαλούν ταυτόχρονα και τεράστια ανθρώπινη δυστυχία και έχουν άμεσες και παράπλευρες ανθρώπινες και υλικές ζημιές. Και εντόπισα στην προσπάθεια αυτή, διαβάζοντας και την ιστορία των παρεμβάσεων του ΔΝΤ για την επίλυση των κρίσεων αυτών, ιδιαίτερα το ρόλο των κερδοσκόπων και των τραπεζιτών στη λειτουργία των φουσκών και πως αντιμετωπίζονται αυτές οι κρίσεις, όταν σκάνε οι φούσκες αυτές οι χρηματοπιστωτικές, και ποιοι είναι υπεύθυνοι για την επανάληψη αυτών των κρίσεων. Βασικά διαπίστωσα, ότι υπάρχουν βεβαίως οι κερδοσκόποι, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τις φούσκες, όταν αυτές διογκώνονται, κερδοσκοπώντας και αποκομίζοντας από την κερδοσκοπία τεράστια κέρδη. Αλλά, όταν σκάνε αυτές οι φούσκες, συνήθως το κοινωνικό κόστος είναι εκείνο που ξεπερνάει τα οφέλη που αποκομίζουν οι κερδοσκόποι και θα έλεγα σπείρουν ανθρώπινη θλίψη, κοινωνική απαξίωση, κοινωνικό πόνο, φτώχεια, ανεργία και συρρίκνωση της οικονομίας. Το πολιτικό σύστημα διαδραμάτισε σε όλη αυτή την ιστορία των κρίσεων πάρα πολύ σημαντικό ρόλο ».
Ακολούθησε σε βάθος πλούσιος διάλογος. Η Αργώ, μετά τον ελλιμενισμό της στην αυθεντική ανάλυση του κ. Ρουμελιώτη, τον οποίο θερμά ευχαριστεί, συνεχίζει έμπλεη νέων ερεθισμάτων τον πλου της στα αίτια της κρίσης για τη συναγωγή των συμπερισμάτων εκείνων, που θα την οδηγήσουν στη νικηφόρα επάνοδό της από την επίκαιρη αυτή εκστρατεία.
« Όταν τελείωσα τη θητεία μου στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ανέτρεξα λίγο να δω την ιστορία των χρηματοπιστωτικών κρίσεων, ποιά είναι τα αίτια, ποιός είναι ο κοινός παρανομαστής όλων αυτών των κρίσεων και τί μπορεί να γίνει για να αποφύγουμε στο μέλλον αυτές τις κρίσεις, οι οποίες είναι μεν συστημικές, αλλά προκαλούν ταυτόχρονα και τεράστια ανθρώπινη δυστυχία και έχουν άμεσες και παράπλευρες ανθρώπινες και υλικές ζημιές. Και εντόπισα στην προσπάθεια αυτή, διαβάζοντας και την ιστορία των παρεμβάσεων του ΔΝΤ για την επίλυση των κρίσεων αυτών, ιδιαίτερα το ρόλο των κερδοσκόπων και των τραπεζιτών στη λειτουργία των φουσκών και πως αντιμετωπίζονται αυτές οι κρίσεις, όταν σκάνε οι φούσκες αυτές οι χρηματοπιστωτικές, και ποιοι είναι υπεύθυνοι για την επανάληψη αυτών των κρίσεων. Βασικά διαπίστωσα, ότι υπάρχουν βεβαίως οι κερδοσκόποι, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τις φούσκες, όταν αυτές διογκώνονται, κερδοσκοπώντας και αποκομίζοντας από την κερδοσκοπία τεράστια κέρδη. Αλλά, όταν σκάνε αυτές οι φούσκες, συνήθως το κοινωνικό κόστος είναι εκείνο που ξεπερνάει τα οφέλη που αποκομίζουν οι κερδοσκόποι και θα έλεγα σπείρουν ανθρώπινη θλίψη, κοινωνική απαξίωση, κοινωνικό πόνο, φτώχεια, ανεργία και συρρίκνωση της οικονομίας. Το πολιτικό σύστημα διαδραμάτισε σε όλη αυτή την ιστορία των κρίσεων πάρα πολύ σημαντικό ρόλο ».
Ακολούθησε σε βάθος πλούσιος διάλογος. Η Αργώ, μετά τον ελλιμενισμό της στην αυθεντική ανάλυση του κ. Ρουμελιώτη, τον οποίο θερμά ευχαριστεί, συνεχίζει έμπλεη νέων ερεθισμάτων τον πλου της στα αίτια της κρίσης για τη συναγωγή των συμπερισμάτων εκείνων, που θα την οδηγήσουν στη νικηφόρα επάνοδό της από την επίκαιρη αυτή εκστρατεία.