3 Μαΐου 2018: Για μια αποκρυπτογράφηση του Βελγίου με τον Χρήστο Δουλκερίδη

Μια ξεχωριστή βραδιά, μια πλούσια επικοινωνία με τον μόνο Έλληνα, εκ καταγωγής, στην κεντρική πολιτική σκηνή του Βελγίου. Ο Χρήστος Δουλκερίδης, από πατέρα Πόντιο και μητέρα Ροδίτισσα, γεννήθηκε στις Βρυξέλλες το 1968 κι έζησε, μέχρι που έγινε 7 ετών, σε μια από τις πιο φτωχές συνοικίες της πόλης, κοντά στην Gare du Nord, σ’ένα δυάρι, κάτω από στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης. Ο πατέρας του ήρθε στο Βέλγιο να εργασθεί ως ανθρακωρύχος και η μητέρα του σε εργοστάσιο. Γνωρίσθηκαν στις Βρυξέλλες. Από το ξεκίνημα αυτό βρέθηκε να είναι μέλος του κόματος των Οικολόγων, βουλευτής από το 1999, Πρόεδρος του γαλλόφωνου Κοινοβουλίου Βρυξελλών το 2004, Υπουργός Οικισμού το 2009 και Πρωθυπουργός της γαλλόφωνης Κυβέρνησης Βρυξελλών. Μεταξύ άλλων, είχε την ευθύνη για τον προϋπολογισμό, την εκπαίδευση και τον τουρισμό. Μια σταδιοδρομία κερδισμένη χάρη στη συνέπεια και τη σεμνότητα, αλλά και χάρη σ’ένα περιβάλλον αξιοκρατίας. Όταν ρωτήθηκε τί έχει κάνει για τους Έλληνες, η απάντησή του ήταν ότι ποτέ δεν έκανε τέτοιες διακρίσεις, το μόνο κριτήριο ήταν να υπηρετεί το κοινό συμφέρον. Κι όταν, μερικοί από τους Αργοναύτες του θύμισαν παρεμβάσεις του που κατέληξαν υπέρ της ομογένειας, και πάλι επέμεινε ότι αυτό ήταν κατ’αποτέλεσμα, ο στόχος πάντα ήταν το εθνικό συμφέρον, χωρίς αυτό να αποκλείει την ιδιαίτερη αγάπη του για την Ελλάδα και, ιδιαίτερα, τη Ρόδο. Παράδειγμα τί και πως ένας Έλληνας μπορεί να καταφέρει εκτός Ελλάδας και που ίσως να μην είχε καταφέρει στην Ελλάδα.